Bardonecchia

Vorig jaar op 8 april vertrok ik samen met mijn backpack voor een maand naar Italië om te interrailen. Dit kan ik iedereen aanraden! Zo'n pas is echt heel handig en maakt je reis flexibel. Naast dat ik gewoon lekker op vakantie wilde, waren er nog wat andere redenen om een solo reis te maken. Allereerst ben ik erg angstig aangelegd, dit uitte zich al in het niet alleen een restaurant binnen willen gaan. Overal kan ik wel gevaar in zien en deze trip heeft mij erg geholpen om hier meer zelfverzekerd in te worden. Daarnaast wilde ik ontdekken hoe de Italiaanse cultuur op mij zou overkomen zonder Cris erbij. Zodra wij in Italië gaan wonen, is het toch ook wel goed om te weten of de Italianen nou wel echt zo leuk zijn (en dat zijn ze ;)). Tot slot is mijn Italiaans tijdens de trip flink verbeterd, al ben ik zeker nog niet waar het wezen moet.

Daar zat ik dan, vol spanning in de trein richting Omegna, om daarna mijn trip te vervolgen naar Aosta, Turin, Bardonecchia, Parma en Belluno. Vandaag neem ik jullie dus graag mee naar Bardonecchia, de mooiste plek die ik tijdens deze reis heb mogen bezoeken.

Bardonecchia ligt bij de grens met Frankrijk en is omringd met hoge bergen. Het ligt in het gebied Piëmonte, wat wij vooral kennen van de wijnen. Echter, uit Bardonecchia zal je geen wijnen vinden, dit is te hoog gelegen om hier een wijngaard te kunnen opzetten. Neemt niet weg dat ik hier fantastisch heb gegeten en de wijnen vinden zijn weg wel daar naartoe. Bardonecchia is een klein dorpje waar niet veel te beleven is, het 'centrum' is één straat en echt veel winkels vind je hier niet. Zelfs de supermarkt is tussen 13.00 en 16.00 gesloten en tussen die tijd kom je misschien een enkeling tegen op straat. Op straat hangen boxjes aan de lantaarnpalen en dus is er de hele dag muziek op straat. Iedereen die je tegenkomt zingt mee met de muziek en dit geeft een leuke sfeer. Doordat er weinig mensen op straat zijn en je omringd bent door bergen geeft dit heel veel rust, heerlijk!

Ik kwam aan rond lunchtijd, dus dat was perfect. Gelukkig had ik geen navigatie nodig, maar kon ik gewoon de enige weg van het dorp aflopen op zoek naar een restaurant. Ik had honger, dus het eerste wat ik tegenkwam, daar ben ik naar binnen gelopen. Het fijne is dat het in Italië niet uitmaakt waar je naar binnen loopt, goed is het altijd. In dit geval dus Bardosteria, waar ik gelijk een typisch gerecht uit de bergen heb geprobeerd, Angolotti del plin. Dit is een soort Ravioli met ragout, ragout is niet helemaal mijn ding, maar ik probeer graag de lokale gerechten. Ook dit keer was het niet helemaal mijn ding, maar ik kon zeker proeven dat dit een erg goede ragout was!

De rest van de middag had ik gepland om het dorp te verkennen, maar daar ben je na 5 minuten wel mee klaar, dus het is vooral wandelen en relaxen daar of in de winter skiën. Ik ski zelf niet, dus ik durf niet te zeggen of het een goed skigebied is, maar met al dat lekkere eten en mooie uitzichten kan je dit altijd zelf even uitproberen ;).

De eerste avond heb ik gegeten bij Caropepe. Pas toen ik binnen zat besefte ik dat de keuken geïnspireerd was op Sicilia, wat heel vreemd is in de bergen. Toen ik dit later aan Cris zijn vader vertelde kon hij niet geloven dat ik hier echt goed gegeten had. Je kunt je wel voorstellen dat het klimaat van Sicilia en Bardonecchia nogal met elkaar verschillen en toch heb ik hier heerlijk gegeten! Wel iets duurder, maar dat is het waard.

De dagen daarna begon ik mijn dag bij HavanaCafè wat naast mijn appartement zat. Hier genoot ik elke ochtend van een brioche en een cappuccino met een fantastisch uitzicht. Oooh, als ik er nu aan terug denk zou ik er een moord voor doen om weer zo te mogen ontbijten, wat een heerlijk gevoel gaf het om zo je dag te beginnen (en dan krijg ik soms de vraag van mensen of ik wel zeker weet of ik naar Italië wil gaan)! Na het ontbijt de wandelschoenen aan en op avontuur! Het gebied is echt zo onwijs mooi. Het ene moment loop je door de bossen, dan weer langs een waterval om dan uiteindelijk nog eens beloond te worden met een uitgestrekt uitzicht over de bergen. Nu ik het zo opschrijf bedenk ik mij dat het onmogelijk is om echt te kunnen beschrijven hoe onwijs mooi dit was, zelfs de foto's doen tekort...

Deze uitdaging heb ik ook vaak als ik over het eten moet vertellen in Italië en dus ook bij Al 19 Trattoria. Wauw, wat een geweldig restaurant! Zodra je naar Bardonecchia gaat, is dit een restaurant die je niet mag overslaan. De eerste dag had ik hier vlees wat was gerold in spek, dit was echt heel mals. De dag erna ben ik terug gegaan en ging ik voor Gnocchi in een soort kaasfondue en ook dit was echt fantastisch. Ik had als voorgerecht een soort van cupjes met drie verschillende dingen erin, deze moest je ook in een bepaalde volgorde eten. Echt alles is daar een enorme aanrader!

Als je naar Bardonecchia gaat, houdt er rekening mee dat het zelfs in april nog behoorlijk koud kan zijn. Ik had hier geen rekening mee gehouden, dus ik moest in Turin nog even flink shoppen (heel vervelend...). En gelukkig maar, want het heeft zelfs gesneeuwd toen ik er was! Nou vind ik dat helemaal niet erg, want ik houd van sneeuw dus mijn geluk kon niet op en.... het hoort ook wel een beetje bij de bergen.

Wat ook goed is om te weten is dat naast dat de supermarkten tussendoor dicht zijn er ook op maandag bijna niks open is aan restaurants. Ik heb die dag twee keer bij Bardosteria gegeten, omdat voor zover ik kon vinden, dit als enige open was. Dit was absoluut geen ramp want het eten daar is heerlijk. Ook werd ik in de avond op dezelfde plek als in de middag gezet, met de opmerking "alsof je nooit bent weggeweest", dat zijn dan wel weer de grappige dingen haha!

Zijn jullie al aan boeken geslagen?!