Valtellina / Valchiavenna

Waar Bormio wel echt mijn favoriete plek van Valtellina is, heeft dit gebied nog zoveel meer te bieden! Ik trek Valchiavenna erbij, omdat ik hier enkel een nachtje ben geweest. Valchiavenna is het verlengde van Valtellina. Beide heeft Val in de naam en dit betekent dal. Het gebied bestaat dus uit een dal waaruit je verschillende plekken kan bezoeken op de bergen. Ik vind het een prachtig gebied en de lokale specialiteiten zijn mijn absolute favorieten. Daarnaast ligt het redelijk na de grens met Zwitserland en is dus ook met de auto snel en goed te bereiken!

Het gebied is perfect in de zomer om te gaan wandelen en fietsen, de temperaturen zullen hier nooit echt flink stijgen. In de winter zijn er meerdere plekken om te gaan skiën, maar ook is het heerlijke op een regenachtige dag. Huh? ja het is echt heerlijk om de regen te ruiken in de bossen of lekker op te warmen in een van de berghutachtige restaurantjes. Valtellina en Valchiavenna kan dus in elk seizoen.

Tijdens mijn allereerste trip met Cris naar Italië mocht ik al gelijk kennis maken met dit gebied. We werden door Cris zijn familie meegenomen naar het restaurant Il Piccolo Chalet in Aprica. Hier werd ik gelijk verliefd op de omgeving en het eten. We stapte het restaurant binnen en alles was van hout en gedecoreerd met herten en andere bergachtige accessoires. Hier at ik de eerste keer Sciatt en Pizzoccheri en dus is dit restaurant nooit meer uit mijn gedachte geweest en daarom zijn wij vorig jaar weer teruggekeerd. Ik was bang dat ik teleurgesteld zou worden, omdat ik de eerste keer zo onder de indruk was. Dit was absoluut niet het geval. Ook deze keer heb ik fantastisch gegeten. De tweede keer ging ik voor de gnocchi en ook dat was heerlijk. De Sciatt blijft hier wel een van de beste.

In Aprica is verder niet heel veel te beleven, je komt hier echt voor het skiën en het wandelen.

Tijdens onze tweede vakantie mocht een bezoek aan Valtellina dus niet ontbreken. Hier maakte ik kennis met Bormio, maar daar lees je meer over in mijn vorige blog. Omdat dit ook weer zo geweldig was, hadden wij besloten dat wij nog helemaal niet terug naar huis wilde. Echter stond er een verrassing op mij te wachten de volgende dag in Valchiavenna en dus moest daar een hotelletje geboekt worden.

De volgende dag dus naar Valchiavenna en jeehhh daar gingen wij paardrijden! Iets wat ik al een tijdje wilde doen in de natuur en Italië. Superleuk dat Cris dit geregeld had en als je van paardrijden houdt, dan is dit het perfecte gebied om te paardrijden.

Na het paardrijden op naar het last minute geboekte hotel. Dit stond op de navigatie aangeven als onderaan de berg, maar dit bleek flinke haarspeldbochten verder naar boven te zijn. Wij wisten niet waar wij zouden belanden... Eenmaal bovenop de berg kwam je in een oud stenen dorp terecht, zonder wandelpaden (enkel gras en stenen). Nogal verward vroeg Cris aan één van de dorpsbewoners (oude dametjes op een bankje die het dorp goed in de gaten hielden) waar het hotel zou moeten zijn. En jahoor dat zat wel in dat dorp. Ergens verscholen tussen de stenen huisjes stond Vecchiascuola, ons hotel. Dit was een oude school en echt heel schattig. Wij hadden de astronomie kamer en dus was alles versierd met sterren etc. Buiten zat het vol met katten en dat vond ik geweldig. Ik wilde ze het liefste allemaal mee naar huis, waarbij de dorpsbewoners zeiden dat dat een grote hulp zou zijn. Blijkbaar wordt het dorp nogal geregeerd door de katten...

Gelukkig zat bij het hotel een restaurant, want in het donker die speldbochten weer nemen vond ik niet zo'n prettig idee. Hier hebben wij heerlijk gegeten en gedronken en dus was de gehele ervaring hier echt top. Mocht je dus in de buurt zijn, raad ik dit hotel zeker aan! Je zit in de middle of nowhere en je wordt dus ook wakker in totale stilte en met een prachtig uitzicht.

Voor wie denkt dat wij nu wel genoeg gezien hebben van Valtellina heeft het mis. Vorig jaar gingen wij in december en dus een perfecte periode voor de bergen. Wel moesten wij per dag checken waar wij heen konden / konden boeken, omdat het mogelijk is dat de wegen niet begaanbaar waren naar bepaalde dorpen vanwege sneeuwval. Dit ging gelukkig allemaal goed. Cris had voor de eerste nacht een verrassing, maar onderweg even een tussenstop in Morbegno. Morbegno ligt redelijk aan het begin van het dal. Het is een hip stadje met leuke winkels en goede restaurants. Ook is Morbegno goed bereikbaar met de trein vanuit Milaan. Ben je met de auto dan kun je vanaf Morbegno eigenlijk alle kanten op in Valtellina.

We waren wat laat, dus liepen we het eerste restaurant binnen die wij tegenkwamen. In Valtellina kan dat, want waar je ook binnen stapt, je weet dat je goed gaat eten. Zo liepen wij dus binnen bij Osteria San Giovanni, een familiebedrijf. Ondanks dat wij laat waren, werden wij erg welkom ontvangen. Ik had hier een kalfsragout. Normaal ben ik niet zo van de ragout, maar deze was echt heerlijk. Heel mals en met weinig vet. Het restaurant was op een gegeven eigenlijk al dicht, maar dat was allemaal geen enkel probleem. Wel moest de dame van de bediening ook even eten en dus raakte wij met haar in gesprek. Heel bijzonder dat dit gewoon kan en het allemaal geen probleem is als je er nog zit / de bediening gewoon gaat eten. Dit maakt het zelfs een beetje huiselijk.

Hierna moesten wij door naar de verrassing en dit is echt de meest bijzondere overnachting die ik ooit heb gehad. Op zoek naar een huwelijksreis, dan is dit een aanrader! We eindigde in Forcola, bij La Brace. Dit was geen onbekende plek voor mij, want dit ligt op de route naar eigenlijk alles in Valtellina. Onderweg stopte wij hier dus vaak voor een espresso. Het is een Middeleeuwse plek die nog zoveel mogelijk in deze staat is behouden. Je kunt hier dineren, een koffietje en een brioche halen en dus ook slapen. En dat gingen wij doen die nacht. Ook de kamers zijn nog in Middeleeuwse stijl en dus was de jacuzzi in het midden van de kamer een groot contrast haha! Ook hadden wij een klein open haardje in de kamer. Een oude man komt deze voor je aansteken en daarna konden wij lekker achterover zakken op het bankje ernaast met een goed glas rode wijn.

Ook het diner was prachtig! Naast dat het eten heerlijk was, hadden wij een eigen 'kamertje' om te dineren, ook weer met een open haard en alles van steen. Hier dus weer een onvergetelijke ervaring.

Helaas moesten wij de volgende dag deze prachtige kamer weer verlaten. Op de terugweg dus weer langs Morbegno, want er stond nog een restaurant op ons lijstje, Osteria del Zep. Dit is een restaurant in een grot gebouwd. Bijzondere plek dus, maar ook een geweldige chef!

Ik ging voor de Gnocchetti Chiavennaschi, dit is een kleine gnocchi in salieboter. Ook erg populair in dit gebied. Een man naast ons had een Riso al bitto besteld, maar kreeg de Pizzoccheri. Aangezien dit anders weggegooid zou worden, mocht hij dit houden. Dit was voor een man alleen natuurlijk veel te veel (2 borden pasta) en dus deelde hij zijn Pizzoccheri met ons. Ook weer een spontane gebeurtenis en daardoor ook de Pizzoccheri kunnen proeven!

Afgelopen vakantie stond Bormio dus weer op de planning, maar uiteraard was er ook weer voldoende tijd om wat andere dorpen te bezoeken. Op de heenweg hadden wij een overnachting in Bianzone. Je moest hiervoor een stukje de berg op en dus had je prachtig uitzicht over het dal vanaf de kamer. Wij sliepen bij Altavilla Locanda e tipica Trattoria. Hier hebben wij ook gegeten en heb ik weer kennis gemaakt met een lokale specialiteit. Dit was een soort kaasfonduetje in deeg gerold. Dit was afgebakken in de oven en maakte het daardoor erg krokant. Wel was het een ongelofelijk zwaar gerecht, dus heb ik met Cris wat gedeeld. Hij had een steak met cantharellen, want het was het seizoen. Beide was superlekker, maar bij het kaasgerecht raad ik dus aan om te delen, want zo'n heel bord is echt wel heftig.

Nu komen wij toch wel bijna aan het einde van al het pracht en lekkers dat Valtellina te bieden heeft. Wat handig is aan Valtellina is dat het dus één lange weg is met overal wat zijweggetjes. Aan de lange weg zitten allerlei wijnhandelaren en kan je rechtstreeks wijn bij hen halen. Dit maakt het goedkoper en leuker, want je kunt gelijk zien hoe de wijn wordt gemaakt. Neem dus vooral een flesje mee onderweg!

Dan komen we nu aan bij het laatste dorpje waar wij geslapen hebben. Berbenno di Valtellina. Ook hier is weinig te beleven en het hele dorp zit in de plaatselijk kroeg. Waar dit in Nederland een bruine kroeg met waterige wijn zou zijn. Was dit hier een kroeg met wijnkelder en konden wij daar onze wijn uitkiezen. De eigenaar van de kroeg had er ook al een paar op, maar dat mocht de pret niet drukken. Al snel werden we overal rondgeleid en betrokken bij de gesprekken van de dorpelingen. Een erg gezellige middag dus. Wij gingen daarna eten bij trattoria Traversi. Van de buitenkant lijkt het een kleine trattoria zoals vele, maar eenmaal binnen kom je in een soort paleiselijke kamer terecht. Echt een supermooi restaurant en bijzondere gerechten. Ik had een ravioli met saliepesto, dat maakte de pesto wat bitterder, maar wel erg lekker. We waren zo onder de indruk van de kaart, dat wij ook nog een secondo besteld hadden. Salsiccia in pittige tomatensaus en langzaam gegaarde varkenswang. Beide heerlijk! Helemaal bomvol naar het hotel en dat scheelt in zo'n klein dorp, de afstanden vallen allemaal mee.

Het gaat in Valtellina en Valchiavenna vooral om eten, maar dat neemt niet weg dat je overdag ook meer dan genoeg te doen hebt. Voornamelijk actieve activiteiten kun je hier doen en elk gebied is prachtig om te zien. Ik kan mij niet voorstellen dat jullie nu niet overtuigd zijn!

Hoe vond jij Valtellina en Valchiavenna?!