Hoe overleef ik Italië?

Door de weken heen hebben jullie op mijn Instagram verschillende tips kunnen verzamelen voor je vakantie in Italië. Deze heb ik hier voor jullie gebundeld en natuurlijk even opgeschreven voor degene die geen Instagram hebben.

We beginnen met enkele woorden / zinnen die je kunnen helpen (voornamelijk in restaurants):

• Grazie kennen we denk ik allemaal wel, echter spreken wij dit vaak ook uit als grazIE, terwijl de i en de e apart van elkaar uitgesproken moet worden. Je zegt dus eigenlijk grazi..e.

• Buongiorno is ook wel algemeen bekend, goedendag. Dit zeg je op het moment dat je ergens binnenkomt. Zodra je weggaat zeg je buona giornata. Je kant het vergelijken met goedendag en fijne dag.

• Ditzelfde geldt voor buona sera, goedenavond. Op het moment dat je vertrekt, dan zeg je buona serata.

• Op het moment dat je een restaurant binnen stapt, vraag je: posso avere un tavolo per.... en dan het aantal. Bijvoorbeeld due (2).

• Zodra je gaat bestellen, kan dit op verschillende manieren. De 2 netste manieren zijn posso avere of vorrei. Dus bijvoorbeeld posso avere un vino bianco, vorrei un vino rosso. De vraag of bestelling eindig je ALTIJD met per favore! Italianen zijn erg beleefd en daar dus ook erg op gesteld.

• Nu je inmiddels zo goed bent in de Italiaanse taal ;), kunnen de volgende zinnen ook goed van pas komen. Italianen zijn trots en vinden het dus prachtig als je Italiaans spreekt of het zelfs al probeert. Hier komt wel gelijk een keerzijde bij kijken, dat de Italianen in deze situatie zo enthousiast worden dat ze Italiaans terug praten, maar dit vooral heel snel doen. Je kunt dan aangeven, piano per favore (langzaam asjeblieft!) of puoi parlare più lentamente, kun je iets langzamer spreken. Ook kan je aangeven dat je enkel een beetje Italiaans spreekt, parlo un po italiano.

Met deze zinnen kom je al een heel eind op weg. Toch is het ook goed om de Italiaanse cultuur een beetje te begrijpen voor je die kant op gaat. Nogmaals Italianen zijn trots en houden graag vast aan eeuwenoude tradities waarvan ze toch een soort van verwachten dat de hele wereld dit in stand houdt. Onmogelijk natuurlijk, maar dat maakt ook wel waarom ik deze cultuur zo mooi en fascinerend vind.

Te beginnen met hoe laat je gaat eten. 18.00 is aperitivo tijd en dus nog lang geen etenstijd. Vooral in het zuiden openen veel restaurants pas om 20.00 of 20.30. In het noorden is dit vaak om 19.30. Toen ik ging backpacken en ik ging rond 20.00 / 20.30 eten, was ik vaak alsnog de enige en volgde de Italianen later pas. In Puglia heeft dit mij af en toe echt tot hangryness gedreven, dus wees voorbereid!

Op het moment van bestellen, houd je aan de menukaart. Uiteraard als je allergisch bent is het een ander verhaal (schrik niet, want ook dat vinden ze vaak 'onzin'). Het is niet zo dat je daar kan aangeven ik heb dit er liever niet in, dus vervang maar voor dit. Dit wordt echt niet op prijs gesteld, vooral omdat de gerechten vaak voortkomen uit eeuwenoude tradities en zoals la nonna deze maakte. Accepteer dus wat er op de menukaart staat en geloof mij, als je denkt dat je iets wat minder lekker vind, in Italië is het echt anders.

Ook bestel je geen cappuccino of koffie tijdens de lunch of het diner. Cappuccino eigenlijk ook niet daarna, maar tijdens is echt uit den boze. Achteraf een espresso dat hoort er natuurlijk wel bij. In mijn blog Italië en zijn koffieregels lees je hier meer over!

Tot slot aan het einde van het diner hoeft er geen fooi gegeven te worden. Dit is niet een normaal iets in Italië en je word vaak ook een beetje gek aangekeken als je dit wel wilt geven. Tenzij iets echt uitmuntend was, wordt het wel eens gedaan, maar to be save, zou ik het laten. Ook omdat de fooi vaak naar de eigenaren gaat.

Ik denk dat dit jullie zeker gaat helpen tijdens je vakantie in Italië! Hieronder vind je de video's van mijn Instragram terug. Mocht er toch iets zijn wat ik niet behandeld heb en je graag wilt weten, schrijf een opmerking onder deze blog of via één van mijn video's op Instragram. Buone vacanze!